Recess

Proloog

De deinende massa voor me deed een grote grijns op mijn gezicht verschijnen. Ik nam een laatste slok van mijn beker bier, en wierp deze vervolgens over de hoofden van mijn vrienden heen richting het podium. Natuurlijk kwam ik lang niet ver genoeg. Maar dat was ook de bedoeling niet.

'When I met you in the summer,
To my heart beat sound,
We fell in love,
As the leaves turned brown.'

Het was geweldig om het uit zo veel monden te horen, het hele publiek brulde mee. Iedereen was helemaal zat, maar het was niet anders te verwachten. Het voelde heerlijk.

'EEN OUDE KLASSIEKERRRR...'

Luid applaus en gejoel klonk, terwijl iedereen wachtte op de eerste woorden.
De eerste klanken maakten voor iedereen duidelijk waar het over ging, nog luider werd er geschreeuwd, gejoeld, geklapt.
En even later zong iedereen mee.

'I got my first real six-string,
Bought it at the five-and-dime,
Played it 'til my fingers bled,
It was the summer of '69'

Met een kort hoofdschudden opende ik mijn ogen en versheen de vliegtuigstoel voor me weer in beeld. Gister was geweldig geweest. Nu waren we op weg naar een nieuwe bestemming, om een weekje bij te komen op het strand, en vervolgens weer het hele weekend festivals te bezoeken.

'Houd je vast, we krijgen turbulentie!'

Geschrokken keek ik mijn vrienden aan. Turbulentie? Er was enkel goed weer voorspeld? Maar de piloot had gelijk. Enorme stapelwolken pakten zich naast het vliegtuig samen..

Een enorm gekraak klonk, en ik keek naar buiten. Een bliksemschicht had de vleugel van het vliegtuig geraakt! Ik slaakte een gil terwijl het vliegtuig meer en meer vaart kreeg. Een enorme klap, overal pijn, en alles werd zwart...