Hogtanic {T & S}

ALL OUR SHIPS IN THE MAGICAL LAND OF HEWRI POTTAH
Tamar en Sacha

Sacha
Felicity - Ravenclaw
Hannibal - Slytherin
Nico - Gryffindor
Sansa - Hufflepuff

Tamar
Oliver - Gryffindor
Aiko - Ravenclaw
Naerys - Slytherin
Will - Hufflepuff

Oliver
Met enige tegenzin schoof hij aan bij de enorme tafel van Gryffindor. De borden waren nog leeg, ze zouden eerst de sorteerceremonie af moeten wachten. Normaal had hij daar geen problemen mee, maar vandaag kon hij simpelweg nergens een bekende ontdekken - alhoewel hij het grootste deel van Gryffindor wel kende - en zat hij enkel wat met zijn stok te spelen.

Felicity
Opgewekt liep ze de grote zaal binnen. De sorteerceremonie deed haar altijd denken aan een paar jaar terug, toen ze zelf nog zo klein was en geen flauw idee had wat haar te wachten stond. Die herinneringen sloegen er altijd weer in om haar op te vrolijken. Ze glimlachte kort naar Oliver, die ze aan de tafel van Gryffindor zag zitten. Ze kende hem vaag van een paar van haar lessen en hij was een van de weinige Gryffindors wiens naam ze wist. Ze nam plaats op een willekeurige lege plek, aan de al redelijk volle tafel van Ravenclaw.

Aiko
Met een grote lach op haar gezicht wandelde ze de grote zaal binnen, recht naar de tafel van haar afdeling. Er werd naar haar gezwaaid door enkele afdelingsgenoten en ze zwaaide kort terug, alvorens zich naast Felicity te laten zakken. 'Het voelt zo goed om terug te zijn,' murmelde ze tegen de blondine.

Will
Op zijn dooie gemak wandelde hij de zaal binnen en nam aan het einde van de Hufflepuf tafel plaats, waar hij in ieder geval nog een beetje alleen zat. Zijn ogen dwaalden door de zaal, maar vonden niet waar ze naar zochten.

Felicity
Keek op toen Aiko naast haar kwam zitten en grijnsde haar breed toe. "Ik heb het zo gemist," stemde ze in. "Leuke vakantie gehad?"

Hannibal
Liep, redelijk laat voor zijn doen, de grote zaal binnen. Hij nam kort de tijd om om zich heen te kijken en zijn oog viel al snel op de jongen die aan het einde van de tafel van Hufflepuff zat. Ook hij liep naar het einde van de tafel van zijn afdeling - Slytherin. Doordat er niemand tegenover hem zat, kon hij Will vanaf zijn plaats recht aankijken. Een kleine grijns vormde zich rond zijn lippen.

Aiko
Ze beantwoordde de grijns van Felicity, waarna ze kort naar de lege gouden borden staarde - ze kon niet wachten tot ze weer gevuld werden. 'Zeker, het was heerlijk. Voor de verandering eens geen huiswerk en lessen.. Maar ik heb dit zo gemist.' Met een korte beweging trok ze haar stok uit de mouw van haar gewaad en draaide hem even in haar vingers rond. 'Jij ook een goede vakantie gehad?'

Will
Zijn ogen hadden eindelijk gevonden wie ze zochten - een lange jongen van zijn eigen leeftijd in hetzelfde pikzwarte gewaad als hij droeg die zich soepel naar de tafel van Slytherin bewoog. Hannibal. Kort bleef hij terugkijken, tot de ander door iemand werd benaderd en hij snel weg keek.

Naerys
Met elegante, haast arrogante passen wandelde ze de grote zaal binnen, alvorens zich richting Hannibal te bewegen. 'Hannibal. Hoe is het met je?' Een kleine glimlach sierde haar mond, maar wist haar ogen nét niet te bereiken.

Felicity
"Zeker," zei ze met een schuin glimlachje. "Maar ik heb het hier zo gemist, vooral jullie. Jullie zijn zoveel beter dan mijn familie," grinnikte ze zacht, terwijl ze aan de zoom van haar mauw friemelde.

Hannibal keek lichtelijk geërgerd op toen iemand hem onderbrak terwijl hij naar Will aan het staren was. Met een geforceerd glimlachje keek hij op naar Naerys, die op hem af was komen lopen. "Naerys," knikte hij - ter begroeting. "Prima, hoe is het met jou?"

Aiko
'Maar zo erg kunnen ze toch niet zijn?' grinnikte ze met een haast onverscholen blik van vreugde. Ze hief haar blik toen er iemand het podium op gelopen kwam, een versleten hoed in diens handen. 'Ze beginnen.'

Naerys
'Niet al te blij me te zien,' mompelde ze op een neerslachtige manier. 'Ook goed, genoten van de vakantie. Eetsmakelijk.' Met die woorden stond ze op en ging bij wat anderen aan de andere kant van de tafel zitten.

Felicity
Lachte. "Ik lijk niet zo op de rest van mijn familie," verklaarde ze. Ze keek meteen op, toen Aiko constateerde dat de ceremonie zou beginnen. "Kijk nou eens hoe schattig ze zijn," zei ze met een glimlachje, toen ze het groepje eerstejaars bij het podium zag staan.

Hannibal
Knikte het meisje enkel kort toe, toen Naerys' opstond om weg te lopen. Zodra ze weg was, zocht hij Wills blik kort op en grijnsde licht - alvorens naar het podium te kijken.

Aiko
'Hoe lang zal Anderling die kruk nog het podium op tillen?' grinnikte ze, terwijl de oude professor de eerstejaars op de kruk probeerde te dirigeren. Aiko juichte mee met haar afdeling toen er weer eens 'Ravenclaw!' werd geroepen uit de scheur van de hoed.

Will
Hij beantwoordde de blik van Hannibal, maar keek niet weg toen de ander dat wel deed. Zijn gedachten zaten al weer ver weg.

Felicity
Grinnikte met haar mee en juichte minstens zo hard wanneer er weer een eerstejaars zich bij Ravenclaw voegde. "Ik kan niet geloven dat het echt al zolang geleden is dat wij daar stonden."

Hannibal
Merkte op dat Will nog steeds naar hem keek en keek hem nu ook weer gaan, het duurde niet lang voordat hij amper nog iets meekreeg van zijn omgeving en enkel nog de jongen zag.

Aiko
Ze bleef naar de hoed gedraaid zitten. 'Kijk die nou, die is pas echt schattig.' Een klein meisje nam zenuwachtig plaats op de kruk.

Will
Hij verloor zichzelf in de ogen van de ander, tot hij opschrok van een juichende tafel. Een nieuwe Hufflepuf.

Felicity
Sloeg haar handen van enthousiasme haast voor haar mond. "Ooooh kijk dat jongetje daar dan!"

Hannibal
Keek met een zucht weer even kort naar het podium, alvorens Will weer aan te kijken.