They get what they deserve {&Kaylee}

Nymfa plofte neer op de grote bank in de woonkamer, ze trok haar benen op en leunde tegen een kussen aan. Ze wierp een blik op de witte klok die aan de muur hing, het zou nog maar even duren tot ze de eerste boete werd uigezonden. Ze zouden beginnen met de boete uit 1 en eindigen met die uit 12. Niemand wist nog hoe de Spelen zouden verlopen, niemand wist of het een succes zou worden. Maar de meeste mensen die zij had gesproken, waren er ongelooflijk benieuwd naar. Zouden de tributen interessant zijn? Wat zou er gebeuren in de arena? Straks waren ze binnen een dag allemaal al dood. Een kleine glimlach sierde haar gelaat, terwijl ze nogmaals een blik op de klok wierp - zich afvragend wanneer Kaylee aan zou bellen. Ze zouden samen de boete gaan kijken, om nog wat te kunnen lachen.

Kaylee loopt het tuinpad van Nymfa op. Op het stoepje van de voordeur blijft ze staan. Ze belt aan en stapt opzij. Door het raam naast ze deur ziet ze haar vriendin aan komen. Snel strijkt ze nog een pluk haar achter haar oren en lacht als Nymfa de deur open doet. 'Hey, ben ik te laat?', vraagt ze onnodig, omdat ze altijd te laat is. Zonder het antwoord af te wachten doet ze een stapje naar binnen.

Nymfa sprong overeind toen de bel ging. Met een snelle tred liep ze naar de voordeur, om deze met een schuine glimlach open te doen. "Waarom denk je dat ik je een uur voor het begin van de boete heb gevraagd hier te komen?" grinnikte ze, doelend op het feit dat Kaylee altijd te laat kwam.

Kaylee lacht als ze de beschuldiging van haar vriendin hoort. Ze heeft helemaal gelijk, denkt ze. Eenmaal binnen ploft ze naast Nymfa op de bank neer. 'En wanneer komen die knappe jongens nou?'

Nymfa reikte vanaf de bank naar de afstandsbediening, waarmee ze de televisie aanzette. "Nu, hopelijk," glimlachte ze. De afstandbediening gooide ze naast haar neer, terwijl ze haar benen opnieuw wat optrok. Haar blik was gericht op het scherm, waar de burgemeester uit District 1 zijn toespraak hield.

Kaylee zucht als ze de burgemeester op het podium ziet staan. Ze was niet voorbereid op een saaie toespraak. 'Uhh, ik wilde gewoon de Boete zien, maar dit is gewoon té saai. Gaat er nog wat leuks komen of niet?'

Nymfa gaf haar even een zachte trap tegen haar been. "Zeikerd, dat komt zo," plaagde ze.

Kaylee grijnst als ze ziet dat de speech afgelopen is. Het filmpje dat er achteraan komt trekt wel haar aandacht. 'Zo hé, en dat is niet eens alles', geeft ze als commentaar als het filmpje voorbij is.

Nymfa haalde haar schouders op. "Ze hebben gekregen wat ze verdienen, right?" Toen de vrouw een stap naar voren deed, om de vrouwelijke tribuut te kiezen slaakte ze een zucht. "Waarom laten ze niet gewoon meteen de jongens zien? Die zijn interessanter."

Kaylee beaamde wat haar vriendin net zei. 'Zeker, en voor ons is het nog een klein lichtpuntje in het jaar, hoop ik.' District 1, daar verwacht ze toch wel het meeste van. Een naam wordt genoemd en een meisje van ongeveer haar leeftijd stapt naar voren. 'Die maakt tenminste nog een kans, denk je niet?'

Nymfa knikte langzaam. "Hm. Wellicht ja." Haar ogen werden wat groter toen de mannelijke tribuut naar voren kwam. "Ohmygosh, hij is schattig."

Kaylee bijt op haar onderlip. 'Awh, hij is leuk! Als de tributen aankomen in het Capitool, gaan we hem zeker een keer opzoeken!'

Nymfa lachte zacht. "Doen we!"