Times of Amnesia {L&S}{OUAT}

Red pakte het flesje dat ze had gekregen. "Dit."

Belle opende opnieuw de deur.

Elsa liep aarzelend naar binnen.

Wolf keek naar het flesje. "En wat moet dat uitvoeren?"

Rumple knikte Elsa toe. "Elsa, vorig koningin van Arendelle," begroette hij haar.

Red keek hem aan. "Het zal je wolven gedaante doen verdwijnen."

Elsa knikte. "Ja, maar ik kom niet om koningin te zijn. Ik wil mijn krachten onder controle krijgen."

Wolf aarzelde even. "Mijn wolvengedaante..? Weg..?"

Rumple keek haar verbaasd aan. "Je wilt je krachten onder controle krijgen.. Aha.. Wil je helemaal van ze af?"

Red knikte. "Tenzij je dat niet wilt."

Elsa schudde haar hoofd. "Ik wil er alleen mee kunnen omgaan."

Wolf slaakte een zucht. "Ik.. ik weet het niet.. Die wolvengedaante maakt zo'n groot deel van me uit."

Rumple knikte. "Goed.. goed.. Maar je weet wel; magic always comes with a price."

Red knikte. "Ik snap het. Het is jouw keus."

Elsa slaakte een zucht. "Wat is je prijs?"

Wolf keek haar aarzelend aan. "Ik weet het niet.. Ik weet het echt niet.."

Rumple keek haar schuin lachend aan en vouwde zijn handen in elkaar. "Het hart van de piraat met wie je meereist."

Red haalde haar schouders op. "Je hoeft niet meteen te beslissen."

Elsa trok haar wenkbrauw op. "Dat krijg je niet."

Wolf keek haar aarzelend aan. "Ik denk niet dat ik het kan, Red, mijn gedaante opgeven."

Rumple keek haar nog altijd grijnzend aan. "Dan is er ook geen deal. Maar je moet weten, die piraat is niet te vertrouwen."

Red knikte. "Ik begrijp het. Dan kunnen we niet samen zijn. Zoals je al eerder zei: op een dag zal ik dat begrijpen. Ik ga weg en ik kom niet meer terug." Ze rende weg, ver weg. Uit haar zak haalde ze haar mes en zette het tegen haar keel.

Elsa liep het paleis uit. Ze kwam terug bij Hook.

Wolf veranderde vliegensvlug in een wolf en rende achter Red aan. Hij sprong omhoog zodat hij het mes uit haar hand kon slaan, waarna hij weer veranderde in een mens en het mes van de grond griste. "Nee, Red. Dit is niet de oplossing."

Hook glimlachte haar toe. "En?"

Red kreeg tranen in haar ogen. "Ik kan niet zonder jou. You know that."

Elsa haalde haar schouders op. "Ik was niet bereid de prijs te betalen."

Wolf keek haar quasi geërgerd aan. "En ik kan net zo goed niet zonder jou leven, Red."

Hook keek haar nieuwsgierig aan. "Welke prijs was 't?"

Red haalde haar schouders op. "Maar, je zei zelf dat we niet samen kunnen zijn..."

Elsa aarzelde. "Jouw... Jouw hart."

Wolf slaakte een zucht. "Dat betekent niet dat ik wil dat je helemaal verdwijnt."

Hook knikte langzaam. "Dat was te verwachten.. Dank je dan.. denk ik."

Red haalde haar schouders op. "Wat wil je dan?"

Elsa glimlachte. "No problem."

Wolf zuchtte. "I don't know.. Ik wil gewoon niet dat je jezelf vermoordt."

Hook haalde zijn schouders op. "Weet je zeker dat je het niet wilt?"

Red gaf het mes aan Wolf. "Je mag het hebben. Dan weet je zeker dat ik mezelf niet vermoordt."

Elsa knikte. "Niet als het ten koste gaat van jouw hart."

Wolf pakte glimlachend het mes aan. "Dat is beter ja."

Hook glimlachte en knikte. "Dat is fijn, en lief."

Red slaakte een zucht. "Wat nu?"

Elsa glimlachte. "Ik ben niet lief."

Wolf haalde zijn schouders op. "Misschien dat je gewoon even naar huis moet.. dan kan ik ook goed nadenken en dan neem ik morgen een besluit okay?"

Hook glimlachte terug. "Jawel."

Red knikte. "Okay."

Elsa haalde haar schouders op. "Jij bent de enige die dat vindt dan."

Wolf glimlachte en drukte een kus op haar wang. "Blijf in leven, okay?"

Hook grijnsde. "En daar ben ik absoluut trots op."

Red knikte. "Ja, dat beloof ik."

Elsa glimlachte. "Gelukkig maar."