Glee

Brody glimlachte. "I was so worried.."

Rachel knikte. "Begrijp ik."

Brody glimlachte haar toe. "How are you feeling?"

Rachel haalde haar schouders op. "Niet heel slecht, maar ook niet goed."

Brody kneep zacht ik haar hand. "It'll be alright.."

Rachel slaakte een zucht.

Brody keek haar peinzend aan. "So all this time.. Santana was right?"

Rachel knikte. "Ik wilde het zelf niet geloven."

Brody glimlachte haar licht toe. "Well, it's good that we know now.."

Rachel slaakte een zucht. "Het ging nog wel verder dan alleen niet eten..."

Brody beet op zijn lip. "Was that how Santana knew?"

Rachel knikte. "Dat ook ja." Het meisje liet haar bovenarm zien. "Elke keer als ik te weinig afviel, sneed ik in mijn arm."

Brody keek haar peinzend aan. "And you never told me?"

Rachel schudde haar hoofd. "Ik dacht dat ik het verdiende. Daarom zei ik niets."

Brody slaakte een zucht, niet wetende wat te zeggen.

Rachel keek hem aan. "Jij verdient een betere vriendin Brody..."

Brody schudde zijn hoofd. "No, I don't.. You're all I want, Rach."

Rachel glimlachte. "I love you so much."

Brody glimlachte terug. "I love you too."

Carlos kwam binnenlopen en legde twee pillen op het nachtkastje.

Brody keek even op naar Carlos, waarna hij weer terug keek naar Rachel. "Stoppen ze je vol met medicijnen?"

Rachel knikte. "Het is voor de beschadiging aan mijn botten."

Brody zuchtte. "How bad is it?"

Rachel haalde haar schouders op. "Als ik deze medicijnen voorlopig blijf slikken, komt het goed."

Brody knikte. "Hoelang duurt het voordat je weer naar huis mag?"