The Enchanted Forest {S&L}

TIMESKIP
Charming keek fronsend uit over het land, vanaf zijn balkon.

Snow ging naast hem staan. "Wat gebeurt er?"

Charming pakte haar hand vast. "Nog niets, maar ik verwacht dat Regina's leger hier elk moment zal zijn.."

Snow zuchtte. "Waarom gebeuren dit soort dingen?"

Charming haalde zijn schouders op. "Alles kan niet altijd goed gaan.. Maar het komt uiteindelijk wel goed Snow, het leger is beter getraind dan ooit te voren."

Snow keek hem aan. "Ik haat het gewoon als er doden vallen."

Emma liep naar haar ouders toe. "Ik wil mee vechten met het leger."

Charming draaide zich naar haar om. "En waar komt dat ineens vandaan?"

Emma keek hem aan. "Ik wil laten zien dat ons volk op mij kan rekenen in moeilijke tijden en dat ik vecht voor onze vrijheid."

Charming schudde zijn hoofd. "En hoe ga je dat doen als je daar sterft? Je gaat niet vechten Emma, bovendien hebben zij allemaal al wekenlang getraind en dan kan ik jou er niet ineens tussen zetten."

Emma glimlachte. "Toevallig ben ik de keren dat ik zogenaamd ging wandelen ook training gaan volgen."

Charming zuchtte. "Je hebt pech, je blijft hier en daarmee uit."

Emma schudde haar hoofd en liep weg.

Charming liep achter haar aan en pakte haar pols beet. "Emma."

Emma trok haar arm terug. "Ik ben geen klein kind meer."

Charming pakte koppig haar arm weer vast. "Als je zo doorgaat, laat ik je gewoon opsluiten."

Emma trok haar wenkbrauw op. "Als je dat doet kijk ik je nooit meer aan."

Charming barstte in lachen uit. "Als je dood bent kijk je me ook nooit meer aan, dus dan sluit ik je toch echt liever op."

Emma keek hem aan. "Dus je vertrouwt me niet."

Charming rolde met zijn ogen. "Ik vertrouw mijn vijanden niet."

Emma rolde met haar ogen. "Daarom wil ik ze ook wegjagen hier."

Charming zuchtte. "Als ze zien dat jij meevecht, ben jij de eerste op wie zij afgaan. Denk aan alle doden die veroorzaakt zullen worden omdat de anderen jou proberen te beschermen, want dat gaan ze geheid doen."

Emma zuchtte. "Fine."

Charming zuchtte zacht. "Ik laat je bij Hook achter, dan kan je ook niet achter me aankomen."

Emma knikte. "Okay."

Charming sleurde haar mee naar de gezamenlijke kamer van Hook en Emma. "Jij let op haar, oké? Ze mag niet meevechten." Hij deed de deur achter zich dicht en liep weg om zijn wapens te verzamelen.