Grey's Anatomy {ft. Myrthe}

Chloe heeft de neiging om weer diep uit te ademen, maar ze kan zich nog net inhouden. Ze kon er niets aan doen, hij leek ook zo ongeïnteresseerd. 'Daar kan ik je niet heel erg bij helpen, ik ben daar nou eenmaal niet in gespecialiseerd. Ik moet nog wat dingetjes regelen, je mag nog wat rondkijken maar loop alsjeblieft niemand in de weg.'

Darryl rolde met zijn ogen. "Prima."

Chloe loopt snel weg, blij dat ze van die stomme dokter in opleiding af is. Ze pakt snel haar tablet om te kijken of ze nog echt iets mag doen dat met haar eigen werk te maken heeft. Ze wordt teleurgesteld, geen nieuwe oproep.

Kelsey zoekt ene Ian Drakes op. 'Hallo, ik ben Kelsey Thompson, bent u Ian Drakes?', zegt ze tegen de man die ze denkt te herkennen als Ian.

Ian knikt, en weet het voor elkaar te krijgen een kleine glimlach op zijn gezicht te toveren. "Jij bent neem ik aan mijn dokter in opleiding?"

Kelsey knikt kort, 'Ja, dat klopt'. Ze glimlacht even. Ze heeft lang gewacht tot ze mocht beginnen en nu is het eindelijk zo ver.

Daniel loopt rond op de spoedeisende hulp. Het is niet erg druk vandaag en hij hoeft zelf weinig te doen. Hij kijkt om zich heen, hij had nu toch al een arts in opleiding bij hem verwacht. Nou ja, scheelt hem weer werk.

Angie had ergens bij de receptie naar de dokter op haar brief - Daniel Moore - gevraagd, waardoor ze uiteindelijk op de spoedeisende hulp was beland. Ietwat twijfelend liep ze af op de man, die volgens andere, dr. Moore zou zijn. "Bent u Daniel Moore?"

Ian gebaarde dat ze hem moest volgen. "Ik zal je even een rondleiding geven bij onze verdieping, dan kan je daarna meteen mee om te kijken naar een aantal patiënten."

Daniel kijkt op als hij zijn naam hoort. 'Ja, dat ben ik ja.' Antwoordt hij op een blonde vrouw. Hij spiekt nog heel even op zijn lijstje zegt dan: 'Dan bent jij zeker Angie McCain?'

Kelsey staat bijna te springen van blijdschap. Ze is zo opgewonden om eindelijk in een echt ziekenhuis te mogen werken. Ze heeft natuurlijk al vaak geoefend op haar opleiding, maar dat voelt toch heel anders.

Angie knikte instemmend.

Ian glimlachte even om het enthousiasme van de vrouw. "Heb je al enig idee waarin je je wilt specialiseren?"

Daniel wil beginnen met zijn rondleiding als er ineens een spoedgeval binnenkomt. 'Dokter Moore, een nieuwe patiënt, hij is er slecht aan toe!' Wordt naar hem toe geroepen. 'Her spijt me dat het niet gaat als gepland, je mag even wachten, als je wil mag je ook assisteren.'

Kelsey antwoord misschien iets te snel. 'Ik wil me graag specialiseren in gynaecologie.'

Angie glimlachte even kort. "Ik ga wel mee."

Ian knikte bedachtzaam. "Das een mooie specialisatie," gaf hij toe. "Dat wilde ik vroeger eerst eigenlijk ook doen, maar toen kwam ik uit bij oogheelkunde."

Daniel stapte, na het grondig wassen van zijn handen, de operatiekamer binnen. De man was flauw gevallen bij de bloederige gebeurtenis eerder vandaag. Pas na een aantal minuten heeft de buurman hem zien liggen in zijn tuin. Toen de man binnen werd gebracht was hij weer bij bewustzijn, maar inmiddels ligt hij onder narcose. 'Ben je er klaar voor?', vraagt hij aan Angie die naast hem staat.

Kelsey vraagt zich af hoe je van gynaecologie over kan stappen op oogheelkunde, maar ze durft het niet te vragen, ze wil de arts het liefst te vriend houden. 'Dat is een verrassende overstap', is daarom het enige wat ze zegt.

Angie knikte. "Wat gaan we precies doen?"

Ian glimlachte even. "Klopt. Maar, zulke overstappen hebben meerdere artsen gemaakt. Soms blijkt het een toch "leuker" te zijn dan het ander."

Daniel denkt na. Ja, wat was precies het plan? Het is moeilijk uit te leggen, alle artsen die hier werken snappen elkaar en hoeven maar één woord te zeggen om elkaar te begrijpen. 'Euhm, ja.. Eigenlijk beginnen we gewoon met opereren en als het goed is slaagt de operatie. Als er complicaties zijn, zien we dat tijdens de operatie en improviseren we. Als je hier een tijdje werkt zullen je vanzelf wel dezelfde manier van denken ontwikkelen als de rest van de artsen hier. Wat we nu gaan proberen is de onderarm te dichten, zodat er zo min mogelijk blijvende schade ontstaat.' Uitleggen is nog moeilijker dan opereren, bedenkt hij nu pas.

Kelsey grinnikt binnenmonds. Als hij maar niet denkt dat zij de droom gaat laten varen om gynaecoloog te worden.

Angie knikte even begrijpend. "Je zegt maar wat ik voor je kan doen."

Ian liep in de richting van de receptie, om de dossiers van een aantal patiënten op te halen.

Daniel begint zich voor te bereiden op de operatie. 'Op dit moment moet je vooral veel kijken, het is je eerste dag als dokter in opleiding, verwacht er niet te veel van.', antwoord hij met een glimlach.

Kelsey hobbelt achter Ian aan, nog geen idee wat het plan is.

Angie glimlachte. "Prima."

Ian keek even achterom naar zijn dokter in opleiding. "We moeten een aantal patiënten die hier liggen controlen," verklaarde hij. "Een aantal zullen wel al naar huis kunnen vandaag."

Kelsey vindt het leuk dat ze gelijk mee mag lopen met de arts die haar opleidt.

Ian liep één van de kamers in. "Isaac Milton, dit is mijn 'assistente' Kelsey Thompson. Ze gaat je waarschijnlijk de komende paar dagen nog wel even irriteren," stelde hij zijn patiënt aan de vrouw voor.

Kelsey lachte om hoe de arts haar aankondigde. Ze schudde de hand van de patiënt. 'Aangenaam.', zei ze met een glimlach.

Chloe zucht. Ze kan weer verder met haar eigen werk. Er gebeurt nu weinig, maar alles beter dan stomme presentaties geven of stomme stagiairs opleiden.

Ian glimlachte even naar Isaac. "Klaar voor je operatie van morgen?" Hij draaide zich even tot Kelsey. "Isaac heeft een tumor achter in zijn oogkas, hij wordt morgen geopereerd om zijn linkeroog weg te halen," verklaarde hij op fluistertoon.

Sheila liep verveeld op Chloe af. "Is jouw dokter in opleiding ook nog niet opkomen dagen?"

Chloe antwoord met een grote grijns op haar gezicht. 'Nope, hij kwam na de presentatie gelijk naar me toe, maar ik heb 'm weten te dumpen. Hoe zit het met jou?'

Kelsey bijt haar kaken op elkaar als ze merkt dat haar mond bijna open valt. Ze had wel verwacht dat het leuk en interessant zou zijn, maar een oogbal verwijderen had ze niet verwacht. 'Zou ik dan mogen kijken bij de operatie?', fluistert ze een beetje beschaamd terug.

Sheila haalde haar schouders op. "Ik wacht nog altijd op de mijne."

Ian glimlachte even om haar enthousiasme en haalde zijn schouders op. "Tuurlijk."

Will is in paniek. Hij heeft de arts die hem op gaat leiden nog niet gevonden. Aan de balie van de derde verdieping de arts ziet staan die de presentatie had gehouden stapt hij naar voren. 'Het spijt me, u was toch de contactpersoon voor de dokters in opleiding? Ik heb de arts die mij zou opleiden nog niet gevonden, zou u me kunnen vertellen waar ik haar kan vinden?'

Chloe kijkt om naar de man die schijnbaar tegen haar aan het praten is. 'Ja, dat klopt. Wie zoekt u precies?'

Will is beschaamd, omdat hij niet echt een goede indruk maakt op deze manier. Met rode wangen begint hij te praten. 'Euhm, ene Sheila Lawley', zegt hij terwijl hij voor de zekerheid nog op het papiertje kijkt. Nog voor hij klaar is met zijn zin, beginnen de vrouwen voor hem te lachen.

Sheila lachte even, voordat ze de jongen glimlachend aan keek. "Dat ben ik," verklaarde ze.

Will kon zichzelf wel voor zijn kop slaan. Hij schaamde zich al omdat hij iemand ten hulp moest vragen, maar op dit moment kon hij wel door de grond zakken. 'Oh, het spijt me, ik ben Will Rhine, uw dokter in opleiding, maar dat had u vast al begrepen.', zegt hij, terwijl hij zijn hand uit steekt.