The Walking Dead 2.0

Clementine glimlachte. "Met jou?"

Lee haalde zijn schouders op. "Gaat wel."

Clementine knikte. "Hebben we pleisters?"

Lee keek even om zich heen. "Ik denk het wel.."

Clementine keek Lee even aan. "Mag ik er een?"

Lee fronste even. "Waar heb je er een voor nodig?"

Clementine keek even naar haar arm. "Ik had jeuk aan mijn arm en toen ging mijn lidteken open. Er zat nog een korstje op namelijk."

Lee knikte even en gaf haar een pleister aan.

Clementine plakte de pleister op haar arm, wat niet heel fijn was aangezien het erg bloedde. "Dankje." Het meisje glimlachte dankbaar.

Lee glimlachte even terug. "Graag gedaan."

Clementine keek om zich heen. "Blijven we hier lang?"

Lee haalde zijn schouders op. "Zo lang als mogelijk, het lijkt hier nog veilig." Hij glimlachte even. "Maar we zijn wel in Savannah nu.. dus.."

Clementine begon te stralen. "Dan kunnen we mijn ouders zoeken."

Lee glimlachte. "Precies," stemde hij in. "Maar Clem, verwacht niet al te veel dat we ze.. zullen vinden. Anders valt het straks tegen.."

Clementine snikte. "Ze leven nog." Beledigd liep het meisje weg.

Lee slaakte een zucht en liep achter haar aan. "Clem, ik zeg ook niet dat ze niet leven. Maar.. Savannah is groot. Je moet er gewoon rekening mee houden."

Clementine schudde haar hoofd. "Wil je me even alleen laten?" Tranen liepen over de wangen van het jonge meisje.

Lee zuchtte, maar knikte. "Okay, prima." Twijfelend draaide hij zich om en liep weg.

Clementine pakte de tekening van haar samen met haar ouders en hield het tegen zich aan.

Kenny keek even om zich heen.

Lilly liep naar Kenny.

Kenny keek even naar Lilly en zuchtte.

Lilly slaakte een zucht. "Hey."

Kenny keek haar even aan. "Hey."

Lilly keek om zich heen. "Weet jij wat er met Clem is?"