The Walking Dead 2.0

Clementine keek schuldig naar zijn oog. "I'm sorry about that."

Kenny haalde zijn schouders op. "Nothing to do about it."

Clementine slaakte een zucht. "It's all my fault."

Kenny legde een hand op haar schouder. "Het is jouw schuld niet Clem.. Ik weet bijna zeker dat het toch wel was gebeurd.."

Clementine kreeg tranen in haar ogen. "Hij had mij pijn moeten doen en niet jou."

Kenny omhelsde haar. "Hey.. Hey.. Clem.. Rustig," suste hij haar. "Hij heeft jouw al pijn gedaan en dat wilde ik voorkomen, het was mijn eigen keuze."

Clementine slaakte een zucht. "I'm so sorry."

Kenny zuchtte. "Jij kon er niets aandoen, alright?"

Clementine schudde haar hoofd. "Toch voelt het zo."

Kenny glimlachte. "Just try not to worry too much."

Clementine knikte. "Okay."

Kenny glimlachte licht. "Ik zou niet willen weten wat hij jou aangedaan zou hebben.."

Clementine keek hem aan. "Misschien was het beter geweest..."

Kenny zuchtte. "Nee Clem, dat is onzin."

Clementine haalde haar schouders op. "Als jij het zegt."

Kenny glimlachte. "Geloof me nou maar, Clem. Het is beter zo."

Carver liep zijn kantoor weer binnen. "Goodmorning Alvin."

Clementine knike. "Okay."

Alvin negeerde Carver.

Carver haalde zijn pistool tevoorschijn. "Not going to answer me?"

Alvin schudde zijn hoofd.

Carver zette het loop van zijn pistool tegen Alvin's hoofd aan. "Het enige dat ik hoef te weten is wie er gisteravond in mijn kantoor waren."

Alvin slaakte een zucht. "Dat ga ik niet vertellen."

Carver grijnsde. "Okay dan, dan bekijk ik de beelden van de camera's wel gewoon. Leuk je gekend te hebben, Alvin." Zonder te aarzelen schoot hij de man neer.

Alvin ging dood.

Carver pakte zijn walkie talkie. "Troy, breng Rebecca naar mijn kantoor.

Troy pakte zijn walkie talkie. "Okay." Hij liep naar Rebecca. "Meekomen."