The Walking Dead 2.0

Lee slaakte een zucht. "Het spijt me Clem, ik had je gister gewoon niet moeten laten gaan."

Luke kwam met moeite in beweging. "Thanks, Lil."

Clementine schudde haar hoofd. "It was not your fault."

Lilly glimlachte. "No problem."

Lee zuchtte. "Yes it is.."

Luke ging op zijn bed zitten en kromp ineen door de pijn in zijn ribben. "Hoe lang eh.. ben je al..?"

Clementine keek hem aan. "No."

Lilly keek hem aan. "Vijf weken."

Lee glimlachte licht. "Yes."

Luke zuchtte. "He really hates me now heh?"

Clementine slaakte een zucht. "Ik kan je niet overtuigen of wel?"

Lilly schudde haar hoofd. "Hij is alleen boos."

Lee glimlachte. "Well, now you know the feeling. Alsof ik jou ooit kan overtuigen."

Luke zuchtte. "I feel pretty bad though, to be honest."

Clementine knikte. "That's true."

Lilly haalde haar schouders op. "It's all my fault."

Lee glimlachte. "Gaat het echt wel, Clem? Niets gekneusd ofzo?"

Luke schudde zijn hoofd. "Dat is het niet, Lilly."

Clementine haalde haar schouders op. "Misschien mijn ribben."

Lilly slaakte een zucht. "Maar ik zit nu wel met een kind in me buik."

Lee klemde zijn kaken op elkaar. "He hit you that hard?"

Luke zuchtte. "I'm sorry.."

Clementine knikte. "Het had erger gekund.

Lilly knikte. "It's more my fault."

Lee zuchtte. "Het had ook niet kunnen gebeuren."

Luke haalde zijn schouders op. "Dan zijn we samen schuldig."

Clementine keek hem aan. "Don't say that."

Lilly glimlachte. "That's okay i guess."

Lee schudde zijn hoofd. "Okay okay.. I'm sorry."

Luke glimlachte. "I suppose, yeah."

Clementine glimlachte. "No problem."

Lilly slaakte een zucht. "Tjeez ik een moeder. Hoe ga ik dat doen?"

Lee glimlachte. "Thanks, sweet pea. You sure you're okay though?"

Luke keek haar aan. "Je wordt vast een goede moeder.."

Clementine knikte. "Yes."

Lilly grijnsde. "Dat betwijfel ik."

Lee legde haar op haar bed neer. "Try to sleep alright? Uitrusten is nu het beste."

Luke lachte. "Nah. Ik weet het zeker."

Clementine slaakte een zucht. "Okay."

Lilly keek hem aan. "How do you know?"

Lee glimlachte. "It'll all be alright.."

Luke grijnsde en haalde zijn schouders op. "Meh, just a guess."

Clementine knikte. "Yeah."

Lilly knikte. "Okay than."

Lee glimlachte. "I'll talk to you later, sweetie."

Luke keek haar even aan. "Well, jij bent vast een betere moeder dan dat ik ooit een goede vader zou zijn."

Clementine haalde haar schouders op. "Okay."

Lilly schudde haar hoofd. "Nope. That's not true."