Three may keep a secret, if two of them are dead. {PLL - S&L}

Caleb glimlachte. "Hey."

Hanna glimlachte breed terug. "Welcome home."

Caleb glimlachte. "Thanks."

Hanna liep het huis weer in.

Caleb liep achter haar aan.

Hanna keek hem glimlachend aan. "I'm glad you're here, Caleb."

Caleb keek haar aan. "Me too."

Hanna glimlachte. "Come on, I'll show you your room."

Caleb knikte. "Alright."

Hanna ging hem voor naar boven.

Caleb liep achter haar aan.

Hanna opende de deur naar de logeerkamer. "Ta-da!"

Caleb glimlachte. "It's beautifull."

Hanna grinnikte. "It's not that special."

Caleb keek haar aan. "For me it is."

Hanna keek hem aan en lachte. "Aren't you even a little bit bumped you can't sleep in my room?" plaagde ze.

Caleb grijnsde. "That day will come."

Hanna gaf hem een plagende klap tegen zijn schouder. "Why are you so sure about that?"

Caleb grinnikte. "If you can dream it, you can do it."

Hanna lachte. "Well I can't dream of it yet, so don't get your hopes up."

Caleb haalde onschuldig zijn schouders op.

Hanna drukte een kus op zijn wang en grijnsde onschuldig. "Ik laat je wel even uitpakken," sprak ze - terwijl ze zich omdraaide en de kamer uit liep.

Caleb deed een soort vreugdedansje.

Hanna keek lachend over haar schouder. "Niet te blij doen hoor."

Caleb knipoogde.