Glee

Puck schudde zijn hoofd. "No she doesn't."

Kurt zuchtte en knikte. "I know.. I know.." Hij pakte Blaine's hand vast. "Do you want me to stay?"

Quinn glimlachte. "Waar had ik je hulp aan te danken?"

Blaine haalde zijn schouders op. "Ik vind het fijn dat je hier bent, maar het gaat er om waar jij je het fijnst voelt."

Puck haalde zijn schouders op. "You're still my best friend, preggers."

Kurt glimlachte. "You really are too good for me."

Quinn glimlachte. "Dat is fijn."

Blaine schudde zijn hoofd. "Jij zou hetzelfde tegen mij zeggen."

Puck keek haar een tikkeltje bezorgd aan. "Okay. Wat is er aan de hand Q?"

Kurt knikte. "Dat is waar."

Quinn haalde haar schouders op. "Ik denk er

*over om te vertrekken..."

Blaine glimlachte.

Puck fronste. "Wat?"

Quinn slaakte een zucht. "Naar een huis voor tienermoeders. Gezien mijn ouders... Naja je weet wel."

Puck fronste nog steeds. "Maar.. Dan zullen wij je dus bijna nooit meer zien?"

Kurt keek Blaine even twijfelend aan. "Wat vond je eigenlijk zo leuk aan Dave?"

Quinn knikte.

Blaine haalde zijn schouders op. "He is sweet."

Puck keek haar aan. "Dus je laat mij hier gewoon achter? En Britt?"

Kurt keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Heb je het over dezelfde gozer die mij maandenlang heeft gepest? Die ons met succes uit elkaar heeft gehaald?"

Quinn slaakte een zucht. "Ik weet het gewoon niet meer..."

Blaine knikte. "Hij was gefrustreerd over het feit dat hij gay is."

Puck zuchtte. "Luister. Als je niet meer bij Schuester wilt wonen kan je bij mij blijven, m'n ma is hem weer gesmeerd en er is een extra kamer over. Denk je niet dat ik, je beste vriend, je meer steun kan verlenen?"

Kurt rolde met zijn ogen. "En dan is een goede reden om mij mentaal en fysiek te pesten en vervolgens mijn vriend af te pakken?"

Quinn snikte. "Je bent zo lief. Dat verdien ik niet. Het enige wat ik doe is levens verwoesten. Maar ik zou veel liever bij jou blijven..."

Blaine schudde zijn hoofd. "Nee tuurlijk niet, maar ik begrijp wel dat hij het moeilijk had..."

Puck glimlachte. "Dan blijf je gewoon bij mij, okay?"

Kurt beet op zijn lip. "Ik heb het net zo goed moeilijk gehad."

Quinn knikte. "Thanks."

Blaine rolde met zijn ogen. "We zijn niet allemaal hetzelfde Kurt."

Puck glimlachte haar toe. "No problem. Ik denk alleen niet dat Kitty het leuk gaat vinden, maar ach."

Kurt keek hem geïrriteerd aan. "Waarom neem je het voor hem op Blaine?"

Quinn fronste. "Hoezo dat?"

Blaine zuchtte. "Because we're still friends."

Puck glimlachte ongemakkelijk. "Oh. Heb ik je dat nog niet verteld? We're dating sort of."

Kurt keek hem aan. "So you're friends with the worst enemy of your boyfriend?"

Quinn knikte. "I'm happy for you Puck. If she is not okay with it, maybe we should not do this.."

Blaine keek hem geërgerd aan. "Jij kan ook overdrijven hoor. Hij heeft fouten gemaakt ja, maar daar is niks meer aan te doen. En omdat jij hem toevallig niet mag, is dat nog geen reden waarom ik geen vrienden met hem kan zijn. Ik ga naar de stad, ik ben het zat." De jongen sloeg kwaad de deur achter zich dicht.

Puck schudde zijn hoofd. "She should just accept it."

Kurt keek verbijsterd toe hoe Blaine de kamer uitstormde. Hij greep naar zijn telefoon en besloot zijn alarmcentrale te bellen; Rachel.

Quinn grinnikte. "Is je vriendinnetje niet belangrijker?"

Rachel nam haar telefoon op. "Hey Kurt."

Puck schudde zijn hoofd. "Bro's before hoe's right?" lachte hij.

Kurt aarzelde even. "Ik heb Blaine net boos gemaakt door een discussie over Dave en nu is hij boos weggestormd en ik weet niet meer wat ik moet doen. Help."

Quinn grijnsde. "True."

Rachel slaakte een zucht. "Laat hem maar even. Hij draait wel bij."