Glee

Puck glimlachte. "Waarom verras je haar morgen niet gewoon? Tijdens de pauze, je kan vast wel een band regelen om te spelen en anders heb je mij altijd nog."

Sam haalde zijn schouders op. "We zullen zien. Ik heb denk ik nog wat meer tijd nodig."

Puck glimlachte hem toe. "Dat begrijp ik wel. Ik zal alleen niet te lang wachten, voordat Santana nog echt achter de aan gaat."

Dave belde Blaine op.

Sam knikte. "Ja dat is waar. Het komt wel goed."

Blaine hoorde dat zijn telefoon ging. Het was Dave. Een beetje aarzeld nam hij op. "Hey."

Puck knikte. "Als Santana gay is tenminste," voegde hij eraantoe, aangezien dat nog steeds niet zeker was."

Dave glimlachte onbewust. "Hey. Heb je zin om koffie te halen?"

Sam glimlachte. "Ze heeft wel smaak."

Blaine twijfelde. "Ja hoor. Dan zie ik je zo."

Puck knikte. "Of andersom," merkte hij op, immers hadden hij en Santana ook wel het één en ander achter de rug.

Dave glimlachte nog een beetje breder. "Top, tot zo."

T I M E S K I P
Blaine belde Dave.

Dave nam met een glimlach de telefoon op. "Hey boo."

Blaine glimlachte. "Hey. Heb je zin om uit eten te gaan in de stad? In ons favoriete italiaanse restaurant?"

Dave's glimlach werd wat breder. "Natuurlijk, gezellig."

Blaine knikte. "Dan zie ik je zo."

And yet another timeskip.
Santana liep samen met Brittany het restaurant in en namen plaats aan de grote tafel die hen door de ober werd aangewezen, nu was het slechts nog wachten op de rest.

Rachel liep richting de tafel waar Santana en Brittany zaten. "Hey guys."

Santana wierp ongeïnteresseerd een blik op Rachel. "Manhands," sprak ze kortaf. Waar bleven de leuke mensen?

Brittany negeerde Santana's chagrijnige gedrag en glimlachte Rachel toe. "Hey Rachel."

Rachel glimlachte en nam plaats aan tafel.

Sam liep naar de tafel waar hij 3 meisjes zag zitten. "Hey," glimlachend naar Brittany.

Brittany glimlachte blozend terug naar Sam.

Santana zag het schouwspel met een geërgerde blik aan.

Kurt liep het restaurant binnen en nam ook plaats aan de tafel. "Hey."

Rachel glimlachte breed naar Kurt. "Hey, leuk dat je er bent."

Dave liep samen met Blaine het restaurant binnen.

Puck liep ook het restaurant in. "Sorry dat ik laat ben, ik was bij Quinn."

Blaine liep naar de tafel die hij had gereserveerd.

Rachel knikte. "Hoe gaat het met haar?"

Dave liep achter Blaine aan.

Puck glimlachte. "Het gaat al een stuk beter, ze mag het ziekenhuis nog niet uit maar.. ze is in ieder geval buiten levensgevaar."

Kurt's blik viel op Blaine en Dave, hij moest moeite doen om zijn mond niet open te laten vallen. Hij stootte Rachel aan, compleet de woorden van Puck negerend.

Blaine nam plaats aan de tafel.

Rachel wierp een blik op Blaine en Dave. "Gewoon nergeren," fluisterde ze naar Kurt.

Kurt keek haar peinzend aan. "Maar.." begon hij. "Hoe kan hij me dit flikken?"

Rachel haalde haar schouders op. "Hij mag toch wel door. Jij hebt het uitgemaakt."

Kurt keek haar boos aan. "Hij heeft me anders wel nog mooi verteld dat hij een hekel had aan Karofsky, het komt door hem," doelde hij op Dave, "dat ik het heb uitgemaakt. Omdat Blaine zich er anders door ging gedragen."