Ready for the first games {open}

Ashley zit op haar kamer. Ze kijkt om zich, haar kamer is groot, zo'n vijf bij zeven meter. Ze weet dat er mensen in Panem zijn die niet eens een eigen kamer hebben, maar het boeit haar nu niet. Eigenlijk boeit dat haar nooit. Zij geboren en getogen in District 1 en daar kan ze niks aan doen. Ze stapt van haar hemelbed en loopt over haar zachte tapijt naar de gang. Ook deze is eigenlijk veel te groot. Beneden hoort ze zacht stemmen. Zachtjes sluipt ze de trap af. Voor de deur van de woonkamer blijft ze staan. De stemmen van haar ouders zijn nu duidelijker. Haar ouders vinden het al niks sinds het idee van de zogenaamde hongerspelen er is. Ze hebben haar al vaak uitgelegd dat ze bang zijn hun kind te verliezen, maar zij weet wel beter. Er zijn speciale trainingscetra geopend om de kinderen te trainen voor de eventuele deelname aan de hongerspelen. Zelf gaat ze er dagelijks heen en het heeft geholpen. Ze kan nu goed omgaan met meerdere wapens, maar niemand weet wat er gaat komen. Er zijn verschillende coaches, maar ze kunnen je niet trainen als ze niet weten waarvoor ze je moeten trainen. De stemmen van haar ouders dringen weer tot haar door. Ze is wel weer klaar met zich zorgen maken om de hongerspelen, de kans dat ze er heen moet is toch minimaal en als het zal moeten is ze prima getrained. Boven op haar kamer valt ze met haar kleren aan in slaap.