The Walking Fandoms

Lucy glimlachte. "True."

Barbie grijnsde schuin. "We moeten maar gewoon hopen dat alles ooit weer normaal wordt.."

Lucy knikte. "Jup."

Barbie zuchtte. "Voor zover het leven überhaupt normaal kan zijn."

Lucy slaakte een zucht. "Inderdaad."

Barbie glimlachte. "Het is wel fijn om weer iemand om me heen te hebben, though."

Lucy glimlachte. "Ik heb het ook gemist."

Barbie keek haar kort aan, waarna hij zijn blik weer verplaatste naar de horizon. "Het lijkt alsof er nog maar zo weinig mensen over zijn.. Of ben ik de enige met dat gevoel?"

Lucy schudde haar hoofd. "Ik denk precies hetzelfde."

Barbie haalde opgelucht adem. "Well, dan word ik in ieder geval niet gek.. Of we zijn beide gek aan 't worden."

Lucy glimlachte. "Ach wat is gek?"

Barbie schoot in de lach. "Goed punt."

Lucy knikte. "Thanks."

Barbie haalde zijn schouders op. "You don't have to thank me for telling the truth."

Lucy glimachte. "Okay than."

Barbie glimlachte. "I can't lie to a lady, right?"

Lucy grijnsde. "Alles kan."

Barbie glimlachte. "True.. true.. Maar sommige dingen zijn nou eenmaal.. niet sociaal acceptabel.."

Lucy lachte. "Ik mag jou wel."

Barbie grijnsde. "Dat hoor ik wel vaker," klonk zijn stem sarcastisch.

Lucy keek hem aan. "Okay.."

Barbie glimlachte. "I was joking.."

Lucy knikte. "Oh."

Barbie lachte. "Most people don't actually like me," verklaarde hij.

Lucy haalde haar schouders op. "Waarom niet?"