The Hunger Games (Fandom Edition) - L & S

Arthur trok zijn wenkbrauwen op. "Emh dit hele gebeuren hier misschien...."

Mulan wist niet wat ze moest zeggen.

Roman grijnsde. "Ooit gehoord van een verbond, wellicht?"

Percy wreef de slaap uit zijn ogen. "Als ik jullie was zou ik het nu doen, nu ben ik toch nog niet alert. Als je tenminste niet wilt dat ik je vriendinnetje wat aan doe," hij keek Tobias aan. "Jouw woorden, niet de mijne," voegde hij eraan toe.

Arthur knikte. "Maar die sluit ik niet."

Mulan trok haar wenkbrauwen op. "Why are you talking like this?"

Roman grijnsde. "Good. Ik ook niet."

Percy keek haar strak aan. "Vind je het gek? Als je bondgenoten achter je rug om met het idee komen je te vermoorden?"

Arthur keek hem aan. "Maken we er een eerlijke strijd van?"

Mulan zuchtte. "I didn't say that."

Roman grinnikte en stak zijn mes recht naar voren. "Ik doe niet aan eerlijk."

Percy keek Tobias strak aan. "He did."

Arthur viel op de grond.

Mulan keek aarzelend naar Tobias.

Percy keek Tobias even afwachtend aan - maar toen deze niets zei - rolde hij met zijn ogen en zuchtte. "Do it. I'm tired of this whole thing anyways."

Mulan zuchtte. "Wait... You want to die?"

Percy haalde zijn schouders op. "I'm just tired of everything. I'm tired of watching everyone I love die and.. yeah. I'm ready to die."

Mulan keek Tobias kort aan.

Percy kwam overeind. "Can you.. kill me at the river? That way I'll at least be a little bit connected with my home.."

Mulan knikte.

Tobias kwam ook overeind en liep zwijgend in de richting van de rivier.

Mulan liep achter hem aan.

Percy liep aarzelend achter de twee aan, de brief van Hanna nog altijd in zijn handen geklemd.

Mulan keek hem aarzelend aan. "Heb je het gelezen?"

Percy knikte langzaam.

Mulan zuchtte. "Do you want to talk about it?"

Percy schudde zijn hoofd.

Mulan knikte. "Okay."

Percy knielde nerveus bij het water neer.

Mulan zuchtte.

Percy draaide zich weer om naar Tobias. "Whenever you're ready.." mompelde hij. Hij drukte het briefje tegen zijn borst en keek de jongen nerveus aan.

Tobias liep met tegenzin naar voren. "Het spijt me, dit had niet zo moeten gebeuren.." fluisterde hij, waarna hij de jongen de keel doorsneed. Hij liet het mes vallen en liet zich op de grond zakken, hij begroef zijn gezicht in zijn handen.

Mulan omhelsde Tobias.