Hongerspelen

Darcy fronste. 'Hoezo 'anders'?'

Dominique 'Is het hier nu koud of ligt dat aan mij?' grinnikte ze.

Clementine slaakte een zucht. "Als jij als enige over zou blijven, als ik.. nou ja je weet wel."

Troy grijnsde breed en schoof ook iets dichter naar haar toe. "Misschien wel een beetje ja."

Darcy rolde met zijn ogen. 'Ik ben de heer, weet je nog? Al hadden mijn ouders dat graag anders gewild.'

Dominique zette haar schaamte opzij en nestelde zich lekker warm tegen hem aan. 'Ik had mijn kleren wel uit kunnen doen,' grinnikte ze.

Clementine schudde langzaam haar hoofd. "Oh. Dus omdat ik van het "zwakke geslacht" ben, mag ik jou niet naar huis helpen?" ze lachte even. "Hoe zit dat toch, met jou en je ouders?"

Troy grijnsde breed. "Zou dat niet alleen nog maar kouder worden?"

Darcy gromde. 'Mijn ouders wilden alleen een dochter en wilden dat ik daar zo veel mogelijk op ging lijken. Ik bedoel, Darcy. Dat is een meidennaam. Wat hen betreft was ik met jongens thuis gekomen.'

Dominique grinnikte alleen even.

Clementine glimlachte licht. "Darcy is een leuke naam," merkte ze op, waarna haar blik weer wat serieuzer werd. "Ach, dan hebben we iets gemeen. Mijn pa moet me ook niet, die ziet ook liever dat ik een keer thuis kom met jongens."

Troy glimlachte het meisje even toe.

Darcy glimlachte. 'Ouders... Mijn ouders vonden het niet eens erg dat ik hierheen moest. Die waren al lang blij dat mijn zusje niet hoefde.'

Dominique glimlachte even, en sloot haar ogen.

Clementine keek hem met een meelevende blik aan. "Hebben ze.. afscheid genomen?"

Dacry snoof even. 'Nee.'

Clementine keek hem even met een kleine glimlach aan. "Die van mij ook niet."

Darcy keek op. 'Dat spijt me voor je.'

Clementine haalde haar schouders op. "Het maakt me eigenlijk niet zoveel uit.."

Darcy glimlachte even, en wierp een blik naar buiten.

Clementine zuchtte even. "Hoelang zullen we het volhouden?"

Darcy opende even zijn mond, wist geen antwoord, en sloot hem weer. 'Misschien wel heel lang.'

Clementine staarde even peinzend voor zich uit. "Of juist heel kort."

Darcy haalde even zijn schouders op.

Clementine keek hem even aan. "Moeten we maar gaan slapen? Of althans een poging doen tot?"

Darcy knikte even. 'Dan hebben we toch in ieder geval wat nachtrust, nietwaar?'

Clementine knikte. "Hopelijk."

Darcy liet zich achterover vallen op het bed. 'Welterusten dan maar.'

Clementine glimlachte lichtjes en liet zich naast hem neervallen. "Welterusten."

Darcy sloot langzaam zijn ogen.

Clementine zuchtte even zacht, om vervolgens toch maar een poging te doen in slaap te vallen.

Hilly keek om zich heen.