The Walking Dead

Ariana knipperde even. "Het gaat wel, alleen me hoofd doet een beetje zeer."

Heather liep naar beneden. Die twee konden het samen wel afhandelen. Waarom moet dat kind nou weer flauw vallen? Ze wil vast alleen maar aandacht.

Ian keek met een vertwijfeld gezicht naar Ariana. Ietwat verbaasd merkte hij op dat Heather de kamer had verlaten. "Ga ehm.. anders maar even slapen okay?"

Ariana knikte. "Dankje, voor me hier te brengen." Niet veel later na haar woorden viel ze in slaap.

Ian sloot de deur achter zich en liep de trap af. "Heather," hij verluidde zijn stem iets, in de hoop dat ze hem zou horen.

Heather hoorde dat Ian haar riep. Ze liep naar hem toe."Wat is er?"

Ian keek haar wantrouwend aan. "Waarom ging je opeens weg?"

Heather haalde haar schouders op. "Jullie hadden me toch niet meer nodig?"

Ian slaakte een geërgerde zucht. "Ik heb nooit gezegd je niet meer nodig te hebben."

Heather rolde met haar ogen. "Ik ben gewoon niet zo goed in dat praat gedoe. Daar ben jij gewoon beter in."

Ian keek haar nog altijd geërgerd aan. "Wat is dat nou voor onzin?"

Heather zuchtte even. "Luister, jij kan met dat meisje praten, ik niet. Gevoelens vind ik gewoon ingewikkeld. Laten we er maar over ophouden. Ruzie maken heeft in deze tijd geen zin.

Ian rolde met zijn ogen. "Ruzie maken heeft in deze tijd genoeg zin hoor, we hebben immers genoeg tijd."

Heather keek omhoog. "Luister maak jij je nou maar zorgen over die tiener, die heeft je meer nodig dan ik." Het meisje liep weg

Ian liep met een snelle tred achter haar aan en pakte haar vast bij haar bovenarm, om te voorkomen dat ze verder liep. "Wat is jouw probleem? Waarom doe je zo neerbuigend tegenover Ariana?"

Heather haalde haar schouders op. "Ik heb niks tegen Ariana, maar wel tegen problemen binnen een groep. Dat flauwvallen is een probleem en het enige wat ik hoop, is dat het snel opgelost is. En waarom vind jij het zo belangrijk hoe ik me gedraag ten opzichte van Ariana?"

Ian keek het meisje argwanend aan. "En, wat ben je dan van plan als het niet opgelost wordt?" vroeg hij met een frons in zijn voorhoofd. "Ik maak me gewoon zorgen om de sfeer binnen de groep."

Heather was het praten met Ian zat. "Ik snap dat je je zorgen maakt en dat is ook goed. We hopen maar het beste voor iedereen, goed?

Ian hield haar nog altijd vast bij haar bovenarm. "Ik wil geen spanningen binnen de groep, dat loopt nooit goed af. Ik had daarnet al gemerkt dat jullie twee het niet helemaal met elkaar eens waren, dus.."

Heather knikte, "Ik zal zorgen voor een betere sfeer, goed?"

Ian knikte met een zucht. "Prima." Hij liet haar arm los en draaide zich om, zonder nog om te kijken liep hij de trap op. Waar hij de kamer van Ariana in liep, hij liep voorzichtig naar haar bed toe en knielde bij het hoofdeinde neer.

Ariana werd wakker omdat ze iemand op de trap hoorde. Ze probeerde overeind te komen, maar ze ging snel weer liggen omdat het zo'n pijn deed. Ze keek opzij en zag Ian. Het meisje glimlachte.

Ian glimlachte ietwat bezorgd naar het meisje, die overeind probeerde te komen. Toen ze weer ging liggen legde hij even zijn hand op haar voorhoofd, ze voelde niet abnormaal warm. Wat een goed teken was, toch? "Hoe.. voel je je?"

Ariana droeg nog steeds dezelfde glimlach. "Ik voel me op zich goed, alleen een beetje pijn in me hoofd nog. Ik overleef het wel, het is niet de eerste keer."

Ian fronste, het antwoord van het meisje stelde hem niet erg gerust. "Weet je ook waardoor het komt?"

Ariana knikte. "Sinds mijn elfde heb ik een eetstoornis, ik heb het wel onder controle, maar soms heb ik een terugval. Het probleem van een eetstoornis is dat je waarschijnlijk je hele leven er mee moet leren omgaan."