Times of Amnesia {L&S}{OUAT}

Dus, hier is dan de zoveelste OUAT RPG hier. Privé-rpg van Lisanne en Sacha :3
Once Upon A Time, maar dan met onze eigen twist eraan.

Sacha's personages
- Emma Swan || No Fairytale
- Regina Mills || The Evil Queen || Snow White
- Bigby Wolf || The Big Bad Wolf || Little Red Riding Hood
- Killian Jones || Killian Jones of Hook || Peter Pan
- Mr. Gold || Rumplestiltskin || Rumplestiltskin/Beauty and the Beast
- David || Prince Charming || Snow White

Lisanne's personages
- Henry || No Fairytale
- Amy || Elsa || Frozen
- Kitty || Red || Little Red Riding Hood
- Lea || Snow White || Snow White
- Kate || Belle || Beauty and the Beast

Emma keek, met een nog altijd verwarde blik in haar ogen, naar de jongen die naast haar in de auto zat. Ze had nooit verwacht dat uitgerekend op haar 28ste verjaardag, die ze eigenlijk thuis helemaal alleen zou hebben gevierd, de jongen die ze elf jaar geleden had opgegeven voor adoptie voor haar deur zou staan. "Dus.. Waar woon je?"

Bigby liep over straat, een aangestoken sigaret lag te rusten tussen zijn vingers. Hij slaakte een zucht en besloot uiteindelijk maar het plaatselijke café, Granny's, binnen te lopen.

Henry grijnsde breed omdat hij eindelijk met iemand een praatje kon maken. Hij was blij dat hij zijn 'echte' moeder had gevonden. "Storybrooke," antwoorde hij.

Kitty liep Granny's binnen en bestelde koffie. Ze liep zich neerploffen in een stoel. Het was buiten koud en als er iets was waar ze niet tegen kon was het kou. Hierdoor was haar humeur ook niet zo best.

Emma volgde de instructies die de jongen had gegeven voordat ze de auto instapten en zag inderdaad het bordje 'Storybrooke' opdoemen. Ze keek hem even fronsend aan, nog nooit - maar dan ook echt nooit - in haar leven had ze gehoord van de stad (of het dorp). "En ehm.. hoe is je ehm.. adoptiemoeder?"

Bigby zuchtte geërgerd toen hem verteld werd dat er geen whiskey werd verkocht, waardoor hij genoodzaakt was koffie te bestellen. Terwijl hij wachtte op zijn bestelling, draaide hij zich om zodat hij de mensen in het café kon bestuderen. "Hey Kitty," knikte hij de vrouw, die vrijwel de enige was die in het café zat, toe.

Henry haalde zijn schouders op. "Ze houdt niet echt van me. Ze doet alsof."

Kitty trok haar wenkbrauw op. "Ik waarschuw je vast, ik ben niet in een geweldige stemming." De vrouw keek onverschillig voor zich uit

Emma richtte haar ogen weer op de weg. "Hoe weet je dat?"

Bigby lachte schamper. "Ben jij ooit wel in een geweldige stemming, kat?"

Henry staarde voor zich uit. "Sommige dingen weet je gewoon zeker."

Kitty gaf hem een kwade blik. "In ieder geval niet als jij in mijn buurt bent."

Emma knikte langzaam. "I know the feeling, kid.. Heb je nooit een nieuwe adoptiemoeder aangevraagd?"

Bigby lachte haar liefjes toe. "Awh, thanks boo."

Henry schudde zijn hoofd. "Ik kom nooit bij haar weg."

Kitty slaakte een zucht. "Als jij over een paar minuten nog wilt kunnen praten zou ik maar ander gezelschap zoeken."

Emma keek hem met een frons aan. "Ooit al geprobeerd dan?"

Bigby grijnsde schuin. "En als jij niet een nacht door wilt brengen in de gevangenis, zal ik maar even wat aardiger doen tegen de Sheriff."

Henry schudde zijn hoofd. "Ik laat het wel gewoon zo."

Kitty grijnsde. "Dus voor het bedreigen van een lelijke, irritante kerel zou je me oppakken, heb je niks beters te doen?"

Emma slaakte een zucht. "Is er iets dat ik voor je kan doen?"

Bigby trok één wenkbrauw op. "Nee, eigenlijk niet nee."

Henry knikte. De happy endings terugbrengen."

Kitty grijnsde nog steeds. "Triest bestaan dan."

Emma keek hem ongelovig aan. "Happy ending? Kid, happy endings bestaan niet.."

Bigby grinnikte spottend. "Blame the bandits, die laten zich niet meer zien waardoor ik niets beters te doen heb."

TEF
Wolf staat met zijn rug tegen een muurtje op het stadsplein aangeleund, te wachten op zijn vriendin.

Henry grijnsde. "Tuurlijk bestaan er happy endings."

Kitty knikte. "Zorg dan dat ze komen."

TEF
Red kwam aanlopen en zag haar vriend al staan.

Emma haalde haar schouders op. "Als jij het zegt.. Zeg even waar we heen moeten, ik heb geen flauw idee waar we nu zijn namelijk."

Bigby keek haar met een frons aan. "Dus jij wilt Storybrooke onveilig hebben?"

TEF
Wolf glimlachte en deed enkele stappen in de richting van Red, zodat hij zijn armen om haar middel kon slaan. "Goedemorgen."

Henry keek om zich heen. "Zometeen eerst links."

Kitty rolde met haar ogen. "Zolang jij ze oppakt is er niks onveiligs aan."

TEF
Red grijnsde. "Goedemorgen."

Emma reed de eerste straat naar links in. "Hoelang woon je al bij haar?"

Bigby grijnsde schuin. "Your wish is my command, madame," sprak hij sarcastisch.

TEF
Wolf glimlachte haar toe. "Lekker geslapen?"

Henry slaakte een zucht. "Lang genoeg."

Kitty trok haar wenkbrauw op. "Gaan we grappig doen?"

TEF
Red knikte. Even draaide ze zich om omdat iemand haar een argogante trut noemde.

Emma beet op haar onderlip. "Woon je al bij haar sinds.." ze aarzelde even, "sinds ik je voor adoptie heb opgegeven?"

Bigby haalde zijn schouders op. "Ik zou niet durven."

TEF
Wolf keek geïrriteerd op toen iemand Red uitschold. "Laat mij dit maar even regelen," fluisterde hij zijn vriendin toe, waarna hij enkele stappen in de richting van de jongen zette en deze bij zijn kraag vast greep. "Hoe noemde je mijn vriendin?" klonk zijn stem dreigend.

Henry knikte. "Ja, helaas wel."

Kitty glimlachte. "Beter voor je."

TEF
Red probeerde hem nog tegen te houden, maar het was te laat.

Artie grijnsde. "Ben je doof ofso?"

Emma slaakte een zucht. "Dat spijt me ehm.. voor je. Waarom ben je me eigenlijk op komen zoeken?"

Bigby rolde met zijn ogen en glimlachte even naar Granny, om haar vervolgens gedag te kunnen zwaaien. "Nou, ik zou je niet langer storen princess."

TEF
Wolf maakte een grommend geluid. "Ik mag hopen voor jou dat ik doof genoeg ben dat ik je inderdaad niet juist heb verstaan."

Henry zweeg en wees naar het boek wat hij op zijn schoot had liggen.

Kitty grijnsde. "Mooi, dan keert de rust terug."

TEF
Artie schoot in de lach. "Je hebt al net zo veel praatjes als je lelijke vriendinnetje."

Emma wierp een blik op het boek. "Wat is dat? Een sprookjesboek?"

Bigby keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan en haalde zijn schouders op, waarna hij het café uit liep.

TEF
Wolf keek de jongen met een dreigende grijns aan, waarna hij de jongen een stoot tegen zijn kaak gaf.

Henry glimlachte. "In dit boek komen de bewoners van Storybrook voor, ze weten alleen niet meer wie ze zijn. Door een vloek zijn de happy endings verdwenen en jij gaat ze terugbrengen."

Kitty drok haar koffie op.

TEF
Artie greep naar zijn kaak. "Nog losse handjes ook."