The Walking Dead 2.0

Luke grinnikte. "It actually is. I like know nothing about babies."
--
Ik typte per ongeluk babes ipv babies, maar ik denk zo dat Luke wel genoeg ervaring heeft op het gebied van babes :'D

Lilly grijnsde. "Ik weet dat ze klein zijn en ze huilen."

Luke schoot in de lach, wat pijn deed aan zijn ribben. "Vergeet niet dat ze eruit zien als aliens als ze nrt zijn geboren."

Lilly lachte. "En dat ze er voor kunnen zorgen dat je ribben pijn doen."

Luke glimlachte. "Ja dat ook ja."

Lilly slaakte een zucht. "Dit kind gaat mij ook pijn doen."

Luke zuchtte. "It'll hurt like hell."

Lilly knikte. "Jup."

Luke slaakte een zucht. "Could you do me a favor? I really need to talk to Bonnie, but I can't quite get up. Could you get her for me?"

Lilly glimlachte. "Sure."

Luke glimlachte. "Thanks, Lil."

Lilly liep naar Bonnie en wees naar Luke.

Bonnie liep naar Luke.

Luke keek haar koeltjes aan, nog steeds niet in staat haar toe te lachen. "Dus. Kan je me nu eindelijk alles uitleggen? Want to be honest, ik weet niet hoelang ik nog heb als Carver me weer wilt 'spreken'".

Bonnie keek hem aan. "Ik kan niets uit leggen zolang Carver in de buurt is."

Luke zuchttem "He's not here you know.."

Bonnie knikte. "I can't take the risk."

Luke knikte langzaam. "Dan is het maar te hopen dat ik niet dood ben voordat je het wel kan vertellen."

Bonnie liep weg.

Luke deed een poging overeind te komen maar liet zichzelf met een pijnlijke kreet weer terugvallen op het matras. "Bonnie.. Wacht.."

Bonnie liep alsnog verder.

Luke klemde zijn kaken op elkaar. "Godverdomme.."

Lilly liep weer naar Luke. "Dan ging niet goed, of wel?"

Luke schudde zijn hoofd. "Het ironische is nog, ik ben haar leuk gaan vinden door die koppigheid."

Lilly haalde haar schouders op. "Dat verbaasd me niks."

Luke slaakte een zucht. "I miss Nick.. Hij had wel geweten wat ik moest doen in een situatie als deze.."