The Walking Fandoms

Will begon in een willekeurige richting te lopen.

Belle liep achter hem aan.

Will haalde een hand door zijn haar. "Apart dat ik me niets meer kan herinneren."

Belle knikte. "Dat is het zeker."

Dan liep zoekend naar Phil door de gangen.

Will zuchtte. "Ik kan me slechts flarden herinneren.."

Phil zag Dan en rende op hem af. Onderweg zag hij een geest.

Belle zuchtte ook. "Zoals wat herinner je dan een beetje?"

Dan rende op Phil af, hij versnelde zijn pas toen hij een geest zag van een klein meisje met een rode jurk. Ze droeg een roestige schaar in haar handen en grijnsde duivels. Hij duwde Phil opzij, zodat hij degene was die in zijn buik geraakt werd door de vlijmscherpe schaar.

Will zuchtte. "Pijn.. Verraad.."

Phil schrok van alle chaos. "Dan... Noooo."

Belle keek hem meelevend aan. "Alleen nare dingen dus."

Dan zag nog net het meisje verdwijnen, voordat hij met een klap op de grond viel.

Will knikte. "Die dingen zijn het meest recent gebeurd.. Denk ik.."

Phil pakte de hand van Dan vast. "You are a hero."

Belle knikte.

Dan probeerde in zijn hand te knijpen, maar faalde. "I..I love you.. Phil.."

Will zuchtte. "Ik herinner me.. doodgaan.. Of in elk geval, ik dacht dat ik zou sterven.."

Phil snikte. "I love you too."

Belle fronste. "En je weet niet waardoor?"

Dan's ogen vielen langzaam dicht.

Will zweeg even. "Een vriend.. Verraad.."

Phil snikte. "Please don't leave me. I can't live without you."

Belle zuchtte.

Felix zag Phil in de verte geknield zitten en rende op hem af.

Phil staarde nog altijd naar Dan.

Felix slaakte verschrikt een kreet toen hij Dan zag liggen. "Er is een EHBO-post verderop, we moeten hem daar krijgen."

Phil knikte. "Okay dan moeten we hem snel verplaatsen."

Timeskip
Dan werd langzaam, met een bonkende hoofdpijn, wakker.

Phil keek Dan aan. "O my god you're back."

Dan fronste diep. "Back from what?"

Phil glimlachte. "You saved me."

Dan fronste nog steeds, maar begon langzaam zijn herinneringen weer terug te krijgen. "Oh.. Yeah.."

Phil knikte. "How are you feeling?"

Dan kwam voorzichtig overeind. "It hurts," gaf hij toe. "But at least I ain't dead."