The Walking Dead 2.0

Glenn slaakte een zucht en stapte uit. "Er is maar één manier om daar achter te komen."

Maggie stapte ook uit. "Inderdaad."

Omid kwam, per toeval, terecht in een lange winkelstraat die niet al te ver bij hun schuilplaats vandaan was.

Christa hoorde iets en ging kijken. "Omid..." Ze rende op de man af.

Omid struikelde bijna toen hij achteruit deinsde. "Christa?!" Hij wist niet wat hij moest zeggen. Dit kon haar niet zijn, het kon gewoon niet. Ze was overleden, vijf jaar geleden..

Christa glimlachte. "Ik leef nog."

Omid besefte zich pas na een halve minuut dat het wel echt Christa was die voor hem stond. "Jezus Christ," mompelde hij zacht, waarna hij zijn vriendin om haar nek vloog. "Hoe..? Je.. Walkers.. Beet.." stamelde hij.

Christa grinnikte. "Ik heb de walker neergeschoten en mijn arm er af gehaald."

Omid keek haar verbijsterd aan. "Maar.. wij dachten? Nee.. Je.." hij haalde even diep adem. "Wij dachten dat je.. jezelf had.. neergeschoten," verklaarde hij.

Glenn gebaarde naar Maggie dat ze stil moest zijn, zodra hij andere stemmen hoorde.

Christa schudde haar hoofd. "Gelukkig heb ik dat niet gedaan."

Omid omhelsde haar. "Waar ben je die vijf jaar in hemelsnaam geweest?"

Glenn kromp ineen toen hij perongeluk op een leeg blikje ging staan.

Christa zuchtte. "Overal wel..."

Omid wilde wat zeggen, totdat hij een plotseling geluid hoorde. Hij draaide zich om.

Christa keek om haar heen.

Omid haalde argwanend zijn pistool tevoorschijn.

Christa wachtte af.

Glenn begon ook weer te lopen, met zijn pistool in de aanslag.

Maggie pakte ook haar wapen.

Glenn bleef stilstaan toen hij Christa en Omid zag.

Maggie bleef bij hem staan.

Glenn keek kort om naar Maggie, waarna hij weer terugkeek naar Omid en Christa. "Wie zijn jullie?"

Christa keek op. "I'm Christa."

Omid liet zijn pistool langzaam zakken, maar keek de twee nog steeds wantrouwend aan. "Omid."

Maggie knikte. "I'm Maggie."

Glenn probeerde te glimlachen. "Ik ben Glenn."