The Walking Dead 2.0

Maggie slaakte een zucht.

Omid keek nog altijd wantrouwend. "Zijn jullie met zijn tweeën? Hebben jullie een grotere groep?"

Maggie keek hem aan. "We zijn met zijn tweeën."

Omid keek op toen hij walkers aan zag komen. "Run!"

Christa begon te rennen.

Omid rende achter Christa aan.

Glenn greep Maggie's hand vast en zette het ook op een lopen.

Maggie rende.

Omid wist dat er geen andere uitweg was dan door terug te rennen naar hun schuilplaats, ondanks dat het hem niet beviel onbekenden mee te nemen naar hun groep.

Christa zuchtte.

Omid stopte bij de schuilplaats.

Lilly zag Omid aankomen met Christa. Dat was even heel vreemd aangezien ze dacht dat Christa vijf jaar geleden was overleden. Toen zag ze pas de vreemdelingen. "Jezus Omid wat doen die mensen hier?"

Omid trok geërgerd zijn wenkbrauwen op. "What did you want me to do? Leave them behind?"

Lilly zuchtte. "Laat ook maar."

Omid keek nog steeds geërgerd. "Nee niets laat maar. Wat is je probleem, Lilly?"

Lilly schudde haar hoofd. "Ik hou gewoon niet van vreemden in een groep."

Omid zuchtte diep. "Ze zijn maar met z'n tweeën." Hij haalde zijn schouders op.

Lilly rolde met haar ogen. "Ik ga naar de rest."

Omid slaakte een zucht en draaide zich om naar de anderen. "Die is geen spat veranderd, zoals je ziet," glimlachte hij Christa toe.

Christa grijnsde. "Ik merk het."

Omid keek de andere twee aan. "If you guys want, you can stay here."

Maggie knikte. "Graag."

Glenn keek Maggie even vertwijfeld aan, maar knikte toen ook. "If you guys are okay with it.."

Maggie slaakte een zucht.

Omid knikte langzaam. "Alright, misschien dat het verstandig is als jullie even met de rest gaan praten." Hij wendde zich weer tot Christa. "Wij moeten ook even praten namelijk.." verzuchtte hij.

Maggie knikte. "That's okay."