The Walking Dead 2.0

Clementine liep naar Lee. "Hey."

Lee glimlachte het meisje toe. "Hey sweet pea."

Clementine keek om zich heen. "Ik ben bang Lee. Voor Carver."

Lee omhelsde het meisje. "Ik weet het Clem.. Maar ik ben er, ik zal je beschermen."

Clementine glimlachte. "I know."

Lee glimlachte terug. "You'll be safe, alright?"

Clementine knikte. "Okay. Pas jij ook goed op?"

Lee knikte. "Dat komt wel goed hoor."

Clementine slaakte een zucht. "Mooi."

Lee klopte glimlachend op de voorkant van haar pet. "We moeten hier alleen nog weg zien te komen."

Luke liep op Bonnie af. "Dus.. Hoe wil je dit uitleggen dan?"

Clementine knikte. "Maar hoe?"

Bonnie keek Luke aan. "Dat doe ik later."

Lee haalde zijn schouders op. "De omheiningen hier zijn te sterk opgebouwd. Het enige wat ik kan bedenken is iedereen uitmoorden, hoewel dat ook niet echt gaat lukken aangezien we zonder wapens zitten en in de minderheid zijn.."

Luke keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Het boeit me op het moment geen ene fuck waarom je me op deze manier hebt verraden. Het enige wat ik van je wil weten is, waarom? Waarom heb je in hemelsnaam mijn beste vriend neergeschoten?"

Clementine keek hem aan. "Ik kan kijken of ik iets kan horen bij het kantoor van Carver. Misschien iets dat ons kan helpen."

Bonnie haalde haar schouders op. "Dat was niet mijn bedoeling."

Troy liep de buitenplaats op. "Alvin, Carver wilt je spreken."

Luke slaakte een geërgerde zucht. "Jij bent echt ongelooflijk."

Lee wierp een blik op Troy. "Is dat niet iets te riskant? I mean, Carver ain't afraid to hit a little girl.."

Alvin liep met opgetrokken wenkbrauwen naar Carver.

Bonnie draaide zich om en liep weg.

Clementine haalde haar schouders op. "Ik kan het risico nemen."

Carver glimlachte een tikkeltje duivels toen hij Alvin binnen zag komen lopen. "Ah.. Kijk eens wie we daar hebben."

Luke keek haar verbijsterd na.

Lee schudde zijn hoofd. "I don't want you to take the risk, hoe wil je überhaupt bij zijn kantoor komen?"

Alvin slaakte een zucht. "Wat wil je?"

Clementine haalde een haarspeltje uit haar haar. "Hiermee krijg je alles open."

Carver grijnsde. "I just want to talk. Sit down."

Lee knikte goedkeurend. "Is het niet veiliger als ik ga?"

Alvin nam plaats.

Clementine schudde haar hoofd. "I can do this."

Carver grijnsde nog steeds. "Dus. Hoe gaat het met Rebecca?"

Lee glimlachte en omhelsde het meisje nogmaals. "Je bent echt opgegroeid in die vijf jaar Clem. Ik ben zo trots op je."

Alvin keek hem geërgerd aan. "Het gaat heel goed."

Clementine glimlachte. "Ik had jou als mijn voorbeeld, elke dag."

Carver grinnikte. "Did she tell you?"

Lee lachte. "Dus jij neemt een moordenaar als je voorbeeld?"

Alvin knikte. "Ja, maar ze zei dat het een fout was."

Clementine glimlachte. "Voor mij ben je geen moordenaar. Voor mij ben je een held."

Carver lachte. "En wat nou als ze tegen je liegt?"

Lee glimlachte. "I'm glad to here that."

Alvin keek hem aan. "Mensen zijn niet allemaal zoals jij."

Clementine knikte. "No problem."